*శత్రువు*

*శత్రువు*అనంతం*
చలి కాలం..
ఉషోదయం..
అప్పుడే తెల్లారిందా..
కను రెప్పలపై క్వింటా బరువున్నట్టుంది
ఎంతకీ తెరుచుకోవేం..
ఎవరైనా కాఫీ లేదా టీ ఇవ్వండర్రా...
ఎవరో దుప్పటితో నన్ను ప్యాక్ చేసినట్లుంది.

కిటికీ లోంచి భానుడు బాకుల్తో గుచ్చుతున్నా...
కదలాలని ఉంది.... కదల్లేకున్నాను.
కలలా ఉంది.... కల్లయితే బావుణ్ణు.
ఛ... మనిషినైపోయాను.. మానునైనా బావుణ్ణు.
విన్ను విరిగి మీద పడ్డా... భయపడక్కరలేదు.
వెలుగు అవసరమే లేకుండా... గబ్బిలాన్నైనా బావుణ్ణు.
పనీ పాటా లేకుండా... రాయినైనా బావుణ్ణు.
ఇన్నాళ్ళు ఇదంతా హాయి అనుకున్నాను.
ఇప్పుడిప్పుడే తెలుస్తోంది.. చైతన్యరాహిత్యమని.
ఇది నా మొదటి శత్రువని..